JUWELEN...KERAMIEK...GEDICHTEN...FOTO's

Deze blog is bedoeld als website.
 Ze bevat 4 onderwerpen: 
keramiek
juwelen
gedichten
foto's.

1.KERAMIEK

klei uit de schoot van moeder aarde
wordt tot steen verhard in vuur

Met een pitsjerig geluid smeuïg door de vingers heen

glijdt de bruine kluit en wordt gekneed tot steen

wringt en wroet en transformeert

tot uiteindelijk één vorm primeert

de ultieme transformatie de boetseerkreatie

Met blote hand gekneed gewrongen en gesmeed

verschijnt uit vormeloze homp een elegante romp

nog week en zacht met gladde vacht

Nu mag een goddelijke zucht het even aaien

waarna de wind een ziel erin zal waaien

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

2.JUWELEN

gemaakt in was en laten gieten in zilver
of ook
geklopt, gehamerd,gevijld, 
soms met een zwarte onyx ingewerkt
of met wat goud

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

3.GEDICHTEN

eenvoudige gedichtjes op rijm

geschreven in beeldende taal

plastisch als mijn keramiek

over de vrouw

erotiek

liefde

de natuur

een fotograaf

de dood

de Sint en Zwarte Piet

de kleinkinderen

Valentijn

verjaardag

een enkele in het Frans of het Duits

limerick

strand en zee

kunst

Someone like you

Ik word het nimmer moe je rondingen te strelen

de blikken uit je oog te stelen

 je wangenblos te aaien

en “en passant” eens rond te graaien

’s Morgens vroeg bij het ontwaken 

wens ik je steeds  aan te raken

twee naakte lijven tegeneen te wrijven

de warmte van je buik te voelen

 om het vuur wat af te koelen

s’ Middags ben je aangekleed met broek en trui

en niemand weet wat onder deze vacht 

verborgen

op de avond wacht

alleen ik kan vermoeden 

welk vuur daaronder ligt te broeden

’s Avonds voor het slapengaan 

bied je weer je naaktheid aan

Het naakt waarin je bent geboren

het naakt dat dient om te bekoren

                                                                                 mark2016.12

Voorgelezen op radio KLARA , de klassieke zender van Vlaanderen, ter gelegenheid van valentijnsdag 2019

Vakantiestrand

Fluweelzacht naakt ligt zij op ’t strand

en onder hete zon ontbrandt in mij de lust

 om naast haar gladde dijen neer te vlijen

De ogen dicht 

haar lippen vochtig 

de mond iets open 

Het doet mij op een wonder hopen

Hitsig krijst een meeuw hoog in de lucht

Een briesje antwoordt met een zucht

waarop een donspluim spiraalt boven de zee

Hij voert verlangen met zich mee

Het briesje streelt haar lippen

het verlangen kust haar mond

de pluim aait gans haar naaktheid rond

De ogen zijn nu niet meer dicht

maar knipperen onder ’t felle zonnelicht weerkaatsend op het blonde strand

Haar gedachten zijn verbrand

verschroeid door het verlangen 

waarin haar lichaam zit gevangen

Fluweelzacht naakt ligt zij in ’t zand

met op haar dij mijn warme hand

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕


⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

4.FOTO's

camera: CANON EOS

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

  KERAMIEK KERAMIEK  KERAMIEK

erotisch theater

Vrouwen in wit, in rood, in blauw, in zwart.

Vrouwen naakt, halfnaakt en gekleed.

                                                   

 

                                     

woman in love

                                                 

venussen en meerminnnen

 

                                                   

zie ze klimmen

   

 

burka

het is niet de koning die regeert

verwoesting

muziek is een kunst en raakt 
een gevoelige snaar

de mantel der liefde

vliegen kan hij niet

!

de turnster

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

een zarzuela van
gedichten
afgewisseld met
 keramiek en foto's

DIE TOTE STADT

Als ik denk aan Vlaanderen

zie ik Brugge in gedachten

 oude huizen pootje badend aan de grachten

Ik kuier langs de smalle straten

keikoppig geplaveid

muziek galmt over rode- pannen-daken

 ’t is de beiaard 
die zijn bronzen klanken spreidt

Zilveren druppels plenzen op het grote plein

Uit honderd monden

 strooit Canestraro haar fontein

rond de  baksteenrode kleuren van

het concertgebouw

Klara nodigt uit  

Vanuit ramen en door open deuren

klinkt Van Immerseels pleyel fragiel

op oude snaren

Spiegelend in winkelramen zie ik Jappen

naar mozartkugels staren

“Bruges la morte” “Die Tote Stadt”

is nu een bruisend vat

 "Glück das mir verblieb"
uit "Die tote Stadt"
opera van Erich Korngold
op een libretto naar de roman van Georges Rodenbach 
"Bruges la Morte"

uitgevoerd door Lotte Lehmann en Richard Tauber 
(Odeon 1924)

https://youtu.be/MP7f2kOQrPk

uitgevoerd door Joseph Schmidt in 1933

Erich Korngold  is geboren in Wenen. Hij werd beschouwd als een wonderkind, een tweede Mozart. Hij was vroeg in de twintig toen hij in 1920 de opera Die Tote Stadt schreef. Het kende een gigantisch succes in Wenen. Zijn evolutie als klassiek componist stokte toen hij in 1934  naar Hollywood vertrok en er filmmuziek componeerde. Korngold was Jood en vluchtte voor  het opkomend Nazisme. 
Die Tote Stadt speelt zich af in een huis in Brugge. Het verhaal gaat echter niet over Brugge maar over weemoed, herinneringen, liefde, dood.

Georges Rodenbach
 is geboren in Doornik 1855
Zijn familie is van Duitse afkomst en vestigde zich halfweg de 18de eeuw in Roeselare. Ze hebben er de brouwerij Rodenbach gesticht. 
Georges  is de oom van Albrecht Rodenbach
flamingante dichter en oprichter van de "Blauwvoeterij" 

Zijn roman "Bruges la Morte" had veel succes 
Het toerisme in Brugge deelde in dit succes

⃟

Regendruppels druilen

Regendruppels druilen

 en kleven aan de straten.

De stad is leeg , de mensen schuilen.

Lang voordat het licht de dag moet verlaten

spreidt de nacht zijn deken

en houdt de dag het voor bekeken.

Het donker streelt de stad.

In ’t licht van een lantaarn 
glimmen de kasseien.

Nuru gel druipt van de gevels

en kleeft op de plaveien.

Even is de regen ademloos.

 In de stilte tussen licht en duister

klikt een lens recht in de roos.

Dan begint opnieuw

het gordijn te druilen.

Weer kleeft de regen aan de verlaten straten

en gaan de mensen schuilen.

                                           

                       

⃟

                               

‘t RONDPUNT “GEZELLE”

Krinklende tollende autoding

stoot zwart

rookpluimpje uit.

Brommende wielende

vluggeling

al rijdende remt en tuit.

Al tuitende knarsen

de wieletjes

en botsen tegen elkaar.

Ter hemel stijgen weer
 zieletjes

door dit  eenvoudig gebaar.

                                                       

⃟

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕


⭕⭕⭕


⭕⭕⭕



ZEE  en STRAND

⃟

DE DUITSERS

De Duitsers zijn op ’t strand geland

’t is vakantie in hun land

Ze komen naar de Franse zee

en brengen schop en emmers mee

Ze bouwen Neuschwanstein op ’t strand

en diepe geulen in het zand

vanaf de duinen tot “das Meer”

zetten ze hun burchten neer

Het strand is helemaal omwoeld

Maar nu is ’t niet meer zo bedoeld

dat ze er jaren blijven staan

’t is slechts tot ze naar huis toe aan

De vakantie is voorbij

Wind en zee en het getij

maken alles weer egaal

“Auf wiedersehen”
 tot volgend maal

⃟

⃟

HET NAAKTSTRAND

Het strand ligt vol met blote lijven

oude mannen rimpelwijven

niet esthetisch

niet  atletisch

niets om een gedicht te schrijven

hier en daar ligt soms een griet

die er toch wel knap uit ziet

met borsten rond

en strakke kont

en nog ander leuks aan biedt

Steevast is zij vergezeld

van een stoere knaap met geld

ferm gespierd

tatoes versierd

die zich als een haan aan biedt

De meid heeft oog voor knappe hanen

en laat zich niet te lang meer pramen

ze verwijderen het zand

met een handdoek en hun hand

en komen in de duinen samen

In het duin gebeuren zaken

die men niet schreeuwt van de daken

men hoort kreunen

men hoor steunen

alsof ze in extase raken

De haan komt uitgeput op ’t strand

hij likt de vingers van zijn hand

kijkt om en ziet

een andere griet

en schuift de eerste aan de kant

⃟

⃟

Onweer aan zee

Hoor ik een kind dat schreit op ‘t strand?

Krijst  een meeuw over het schuim?

Het is de wind 
die giert door ’t zand

en striemend jaagt over het duin

De lucht weegt loodzwaar op de zee

en rolt de golven op de vlucht

met boven op hun kruin

openspattend witgrijs schuim

Een bliksemschicht verlicht het water

en tovert blinkers op het schuim

Even later

kraakt een donderende mokerslag

over het duin

Plots plenst een druppel water

als voorbode voor groot geweld

een tweede plenst

 en dra

is een ganse regenwolk geveld

Met emmers stort de douche neer

gepaard met bliksems en gedonder

De golven gaan als gek te keer

wat een spektakel wat een wonder

Dit geweld vormt uren lang

diepe sporen op de grond

Mens en dieren schuilen bang

Paniekerig blaft een hond

’s Morgens vroeg de dag nadien
 schijnt de zon

in al haar pracht

Het onweer van de dag voordien

is verdwenen in de nacht

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕


⭕⭕⭕


⭕⭕⭕





EROTIEK

Een kippetje uit Amsterdam

Een kippetje uit Amsterdam

nam elke dag getrouw de tram

Lijn zes vertrekkend aan de Dam

tot ze ter bestemming kwam

Hoge hakken lange benen

blote roodgelakte tenen

Mini rokje kort van stof ,

eigenlijk was ze wel tof

Ze stapte aan de Wallen af

Een jongen zag haar en stond paf

Zijn ogen rolden uit hun kas

hij dacht dat z’ een verschijning was

Ze tippelde uitdagend rond

met haar heupen en haar kont

De jongen was zijn zinnen kwijt

ging voor de bijl met deze meid

Een wilde wip in een hotel

Gelukkig had hij nog zijn bril

Want zonder pluimen zonder slip

stond daar een haan en niet een kip

⃟

Afrodieten

Het  water  kwam  mij  in  de  mond

toen  ik  voor  het  venster  stond

en  al  het  lekkers  rook  en  zag

dat  in  de  etalage  lag

Exotisch  prikkelende  geuren

tropische  libelle  kleuren

Oesterzwam in  venusmelk

saffraan  nog  in  de bloemenkelk

Cupido’s  met kaviaar

Wenteltepeltjes per paar 

naast een minnestreel  gezet

rustend  op  een  truffelbed

Malse  sneetjes  venusham

gevuld  met  zoete bessenjam

opgerold  in  afrodieten

Mijn  God 

wat  was  het daar  genieten

               

⃟

GESLUIERD

Duizelingwekkend mooi was zij.

Een levend pronkstuk had hij bij ,

de man met zwarte baard,

sterk en zwaar behaard.

Hij had witte sokken aan ,

zijn lijf ietwat ontbloot vooraan.

Enkel haar gezicht was bloot.

Maar wat zij al te kijk aanbood

onder haar doorzichtig kleed?!

Een lichaam dat, mijn god wie weet

nooit volledig prijs gegeven,

geheel met kantwerk was omgeven.

Haar half gesluierd lichaam

met een kanten slipje aan,

slank en licht van kleur,

omgeven door een geur

van saffraan vanille steranijs,

gaf enkel wat ze wilde prijs.

Maar wat ze prijs gaf was zo veel ,

zo overweldigend reeel,

Zo echt en toch zo mysterieus,

Zo weelderig zo genereus,

Zo mooi zo onvoorstelbaar,

En toch zo onbereikbaar.,

Ze ging weg zoals ze kwam,

met de witte sokken man.

Zonder spoor, ,verdween voor goed

Maar haar beeld zo lief en zoet

Blijft voor mijn ogen voort bestaan,

Naakt met een omfloerste sluier aan.

⃟

De amazone motormeid

In het opgepoetste chroom

scherp gelijnd staalhard

weerspiegelt een fantoom

rood met blond op lederzwart

de  amazone motormeid

die stuurvast vaardig rijdt

door het woelig stadsverkeer

Auto’s wriemelen als mieren

vensters draaien neer

Iedereen wil haar versieren

Hey motormeid waar rijd je heen

ik volg je wel en zeg niet neen

als je me een knipoog schenkt

en met je blonde haren wenkt

Ik volg je hoopvol en gespannen

maar kom terecht bij zware mannen

die voor jou door hellevuur gaan

en mij terstond tot puinhoop slaan

Mijn ego wordt tot mul gemalen

de rest worden kliniek verhalen

                                                           

EEN SCHAT VAN EEN VROUWTJE

 GING LEREN

“HOE GA IK PIKANT

UIT DE KLEREN”

ZE STRIPTE ZICH BLOOT

MAAR SCHAAMDE ZICH DOOD

EN KROOP IN EEN

BOERKA MET VEREN

⃟

⃟

GOUDBLOND HAAR

Het goudblond haar

dat steil de hals verhult

is nu

gefriseerd als je gedachten

tot Monroe kapsel omgekruld

Weeral niet

wat we verwachten

Jij blijft voor ons verborgen

zal altijd voor verwarring zorgen

Een aureool

zweeft rond je haar

Je bent een engel

mooi van bouw

geslachtsloos zeldzaam raar

Ben je man of ben je vrouw

Twijfel boezemt angsten in

jij mysterieuze androgyn

                                              






⃟

                 

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕


⭕⭕⭕



⭕⭕⭕


KUNST  of  ZO

⃟

Hoe mooi de klanken klinken

 

Hoe mooi

de warme klanken klinken
 tussen koude stenen kaal gebogen

glashelder langs in lood gevatte ogen

hoog boven de pilaren 
paaldansend naar beneden

alsof het ballerina’s waren

Gevleugeld door bas en grote trom

subtiel gevuld met blazers 
waait een kleurig strijkersaureool

in de kathedraal rondom

Duizend klanken dansen vederlicht

aaien onze oren 
en strijken onze ogen dicht

Finaal sterft de muziek
 in de gewelven uit

Geen klank is meer te horen

gedaan het dansen
 gedaan het aaien van de oren

angstvallig stil de kathedraal

De dirigent krijgt niet de kans 
te buigen naar de zaal

Het handgeklap barst uit massaal

publiek veert op
 het lijkt op in extase geraken

Terug de strijkstok op de snaren

Weer dansen langs pilaren 
de klanken op hun best

en versmelten in de extase
 van publiek en het orkest

Hoe mooi klonken de klanken

dansend langs de pilaren
 alsof het ballerina’s waren

                          

Joran 13 jaar
speelt eigen werk

                

⃟

⃟

Rondgebogenlijnen

Een kunstig rond gebogen lijn

vloeiend als Zaha Hadid

de weidse Moldau in het klein

het zachtjes wiegen van het riet

heeft geen begin en eindigt niet

één houtskoolstreep

 één borstelveeg

zonder breekpunt neergezet

 op perkament

nog maagdelijk leeg

een zin uit één stuk ingebed

op steen of op een kleitablet

de glooiing van een vrouwenborst

een oogschelp

haarscherp afgeboord

een mond die naar de liefde dorst

of  fijn getatoeëerd

 een woord op de heuvel voor de venuspoort

het zijn rond gebogen lijnen

die als rimpels in het zand

uit een glooiing plots verschijnen

en kalligrafisch uit de hand

in ‘t oneindig weer verdwijnen

                                    

⃟

Houtskoollijnen

Het maagdelijk witte vel papier

baart vlugge  houtskoollijnen

vormeloos brutaal tot hier

en daar ze zich verfijnen

tot nerven en tot kleuren

die naar eikenbomen geuren

Het houtskoolzwart  kleurt bruin

het papier zoekt naar zijn stam

naar de wortels en de kruin

en keert terug vanwaar het kwam

Uit houtskoollijnen in het woud

groeit een gezicht gekerfd in hout

                                                          

⃟

⃟

OM DE HOEK

DE MENS STAAT CENTRAAL

EEN BOEIEND GEGEVEN

VERSTRENGELD OF LOS GEBEELDHOUWD ALS PAAR

DE MAN EN DE  VROUW

ALS EENHEID VERWEVEN INTIEM VERBONDEN

OP ZOEK NAAR ELKAAR

EEN VISIE VERKUNSTEN IN STUG MATERIAAL

IS STEEDS EEN GEVECHT MET DE WAS OF DE KLEI

ELK WERK HEEFT ZIJN EIGEN VERHAAL

ELKE START BELOOFT EEN BOEIEND KARWEI

⃟

EEN VREDELIEVEND FIGUUR

Beelden  naakt in  keramiek

kloek  van lijf  en  been

wars  van  dwang en  esthetiek

puur  in  vuur geharde  steen

gepigmenteerde ruwe  klei

opgebouwd  uit lappen  aarde

vorm  en  norm en  regelvrij

bewust  van eigen  waarde

een  vredelievend figuur

uit het tijdloze ontstaan

gelouterd door het vuur

van  last en  zorg ontdaan

                                  

Lampecco

⃟

VROUWENFIGUREN

VROUWENFIGUREN ELEGANT EN GRACIEUS

SIERLIJK GETOOID OF SOBER VAN LIJN

WAARDIG   SEREEN HAAST RELIGIEUS

LOS VAN DE ZWAARTE LOS VAN DE PIJN

SCHOONHEID VERBEELD IN BRONS OF IN KLEI

HARMONISCH IN VREDE MET MENS EN NATUUR

TEVREDEN EN RUSTIG INNERLIJK BLIJ

BEVRIJD VAN DE AARDE GELOUTERD IN  VUUR

Annie van Lerberghe

Tro Tro

Seungho Yang

ZOLANG DE DICHTER SPREEKT

ZOLANG DE DICHTER

SPREEKT MET RIJM

ZOLANG DE VRIENDEN

VRIENDEN ZIJN

ZOLANG EEN VOGEL

ZINGT IN ’T GROEN

ZOLANG HET TWAALF

SLAAT OVERNOEN

ZOLANG DE VROUW

DE MAN VERLEIDT

ZOLANG HET MENSDOM

 BLIJFT BEREID

OM T LEVEN VERDER

DOOR TE GEVEN

ZOLANG BLIJFT D’AARDE

VERDER LEVEN

                                                                                         
⃟

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

⭕⭕⭕

VOOR DE KINDEREN

Ayla mijn prinsesje

Ayla mijn prinsesje

Suikerzoetig besje

vergaart vreugde en verdrietjes

Bij haar grote favorietjes

Geen kunst geen muzikaal genie

Assepoester dora en k-drie

Clouseau, familie, thuis

De kampioenen op de buis

Beetje suiker beetje zout

Beetje zilver beetje goud

Halen het met klank

Op mijn klassiek muziekgejank

Ayla is een flinke meid

Ayla is een flinke meid ,wijs verstandig, d’as een feit.

Ze doet gewillig wat er moet, 
ietsje traag ,maar zeker goed.

Zo is ze bij grote mensen, 
ze vervult er al hun wensen.

Maar bij vriendjes  en vriendinnen,

op de school, op straat of binnen,

speelt ze baas en geeft bevel

met haar luide schellebel.

Leren doet ze flink in klas,

dat komt later goed van pas.

“Wijs” zo noemt de juffrouw haar

“bij de besten van haar jaar”.

Somtijds kan ze titsig zijn, loopt ze over van venijn.

Dan is er geen praten aan. 
Gelukkig is dit vlug gedaan.

Af en toe haar zusje plagen.
 Moyra flink op stange jagen.

Dan gaat de sirene luid,

“Moyra hou toch eens je snuit, 
onze oren staan op springen,

‘k hoor nog liever Callas zingen”.

Meestal zijn we erg tevree en is Ayla zeer gedwee.

Ik besluit dit rijmelwijsje met

 “Ayla is een keitof meisje”

DINO’s

Dino’s bestaan in alle maten

Het beste is ze gerust te laten

want hun muil kan vreselijk zijn

met kaken als een everzwijn

De meesten hebben lompe poten

met onderaan twee kokosnoten

Op ’t einde zwiept een lange staart

Één mep en je bent van de kaart

Een kleine dino is zo groot

als een volwassen vissersboot

En weet je hoe een grote is

Nog groter dan een wallevis

Er zijn er met een lange nek

met kleine of met grote bek

keurig  in een lompe kop

met kleine oortjes bovenop

Gelukkig zijn de oortjes klein

Dat belet hen doof te zijn

want hun gebrul dat klinkt in d’ oren

is veel te luid om aan te horen

De dino’s zijn van d’aard verdwenen

lang voor mensen zijn verschenen

Best dat ze niet samen waren

de mens zou er niet goed bij varen

Één dino mep op zijn patat

en mens morsdood en sjiekeplat

Een klein lief diertje (voor Joran)

Een klein lief diertje  in de wei

gekneed met water en met klei

opa heeft het vorm gegeven

nu kan Joran het doen leven

met een motor en wat wielen

in zijn buik en aan zijn hielen

dan botst het tegen alles aan

en is de lieverd naar de maan

Zet het dus maar stevig vast

op de tafel of de kast

Een spinnenkop

Een spinnenkop met lange pootjes

zat boven op ’t plafond

Acht pootjes opgedeeld in kootjes

dansten in het rond

Een zuchtje tocht kwam door een kiertje

en deed de pootjes trillen

Daardoor zag Moyra plots het diertje

en ging zowaar aan ’t gillen

De spinnenkop verschoot van schrik

en jumpte op zijn gat

Opa’s schoen gaf hem een tik

De spin was dood en schiekeplat

In de auto

Ayla Moyra, flinke meiden

Zijn met opa mee aan ’t rijden

In hun hand een pic-nic-mand

Richting speelplein Wonderland

Het is rustig in de wagen

Je hoort ons niet erover klagen

Tot plots … een luide gil

“Oma, Moyra wil…”

“neen, ’t is Ayla die mij slaat”

“Moyra stop nu dat geblaat

opa kan er niet meer tegen

dat z’elkaar de pan uit vegen

“hou nu op, je moet nu zwijgen

of wil je een pandoering krijgen”

Stilte op de achterbank

“oef” zegt oma “godzijdank”

De auto rolt eentonig voort

tot plots de rust weer wordt verstoord

“ opa, als we ophouden met zwijgen,

wat is dat : een “pandoering” krijgen?”

Jongensdromen

Door de bossen en de velden

galopperen er op los

twee stoere jonge helden

twee ridders op hun ros

 Takken zwiepen rond hun oren

schaven armen en gezicht

maar dat kan de pret niet storen

hun bestemming komt in zicht

In zigzag tussen struik en boom

rijdend naar ‘t volwassen leven

 ze maken waar hun jongensdroom

door ‘t beste van zich zelf te geven

Moyra is een leuke meid   

Moyra is een leuke meid

steeds voor spel en lol bereid

“Oma gaan w’een spelletje spelen

anders ga ik me vervelen”

“Oma wil haar dagblad lezen

je moet wat geduldig wezen

even wachten kan geen kwaad”

zo luidt opa’s goede raad

Hoe veel minuutjes is dat even

een twee drie vier vijf of zeven

ik wacht wel een minuut of twee

terwijl ik kijk naar de teevee

Opa speel je poppenkast

zet hem daar op ‘t trapje vast

vooraleer je gaat beginnen

moet je een verhaal verzinnen

Opa zuigt zonder verzuim

een vertelling uit zijn duim

van een toverfluit een vogelaar

en een wijze tovenaar

Van de koningin der nacht

die alles kan met  toverkracht

een vogel in een gouden kooi

zo wordt ‘t sprookje super mooi

Hij zingt erbij gekende wijsjes

van vogelvangers en van meisjes

van liedjes op een zilveren fluit

en varkens met een lange snuit

“De vogelvanger ben ik ja

steeds vrolijk lustig hopsasa

ik vogelvanger ben beroemd

in gans het land word ik vernoemd”

(Mozart)

Alles eindigt happy end

met een fluitje van een cent

Oma is nu weer aan zet

tot het tijd is voor het bed

Letters lezen woordjes spellen

cijfertjes  tot tien optellen

leren over dier en mens

een slim meisje is haar wens

Oma zorgt met veel talent

dat haar kleinkind alles kent

ze stoomt Moyra helemaal klaar

voor het eerste studiejaar

Moyra komt daar aangelopen

Moyra komt daar aangelopen

Zie toch haar zigeunerogen

En haar moorse krullebol

Hoor toch eens wat heeft ze lol

Met haar haren in de wind

Klein maar dapper zeer gezwind

Rent ze achter Ayla aan

“stop eens Ayla, blijf eens staan”

“jij bent groot hebt lange benen

Ikke klein en zal weer wenen

Als je mij hier achter laat

En alleen naar huis toe gaat”

“of gaan we eerst een blokje om

Een snoepje halen, Ayla kom

Naar de winkel op de hoek

Een  snoep een lolli of een koek”

“’k heb gevraagd of we dat mogen

Dat is zeker niet gelogen”

“Moyra in je ogen staat een kruis

Kom we lopen vlug naar huis”

EUREKA EN DE SUPERMAN

 Joran ,de schavuit

vindt slapende van alles uit

staat ’s morgens in de vroegte op

euréka spookt er in z’n kop

Een heftuig of een projektiel

iets dat glijdt of met een wiel

’t is een makkie zo gemaakt

raar hoe hij er wijs uit raakt

Vedran kan een reus verslaan

Een flinke mep en 't is gedaan

Een dino is voor hem klein bier

Hij is niet bang voor mens noch dier

Hij weet alles en veel meer

Is sterker dan de ruigste beer

Er is niets dat hij niet kan

Vedran is een superman

PLOPSALAND

Geen schommels,

 dat is lang verleden

Geen bruin verweerde

 bak met zand

High-tech op kindermaat gesneden

Smeert de machine Plopsaland

De jeugd zwiert hoog

 tegen het blauw

En slingert razendsnel in ’t rond

De durvers laten los het touw

En molenwieken naar de grond

Een hoogverheven avontuur

In een doldraaiende  kalkoen

Voor stoere jongens kort van duur

Doet giechels in hun broekje doen

   

Door de jungle met de boot

Dansend op de woeste baren

Piraten vechten tot ter dood

Overal loeren gevaren

Hoog boven een kalme zee

Klimt een boot steil naar een top

Dondert razend naar benee

En splasht luid knallend in het sop

Het jonge volkje is voldaan

De pret en leute kon niet op

’T is tijd om weer naar huis te gaan

Adieu tot ziens kabouter Plop

ZO MAAR EEN GEDICHTJE

Als zomervogels vluchten

Als zomervogels vluchten naar winterloze landen

het roodborstje komt pikken uit je handen

Als tegen ’t raam een kerstboom staat te pronken

etalages vol cadeautjes lonken

Als sterretjes en lichtjes blinken

kerstmisliedjes uit de radio klinken

dan wordt de  oude overbodig

en hebben we een nieuwe nodig

BURKA

Ik voel me wereldvreemd

door iedereen bekeken

Ik ben een vreemde eend

door iedereen gemeden

Ik ben omhuld door duister

met slechts een streepje licht

Je stem klinkt als gefluister

want ook ’t geluid  is dicht

Ik ben mezelven niet

en heb dan ook veel spijt

dat jij me niet als mens kunt zien

maar als een rariteit

Ik werp naar jou geen steen

Wel stenig ik de man

die vrouwonwaardig en gemeen

de wet toepast van de Islam

een Westvlaams gedichtje

ZEGT EEN MOSLIMA:

MO-SLIM-MA da je gie ziet…..

vroeger was j’en domme griet

met een burka roend je vel

 twas er doenker lik de hel

twas ol de schuld van biegeloof

vo vrieheed was je pottedoof

mo je werd da stroentemoe

lopen lik a domme koe

nooit je vust op tafel leggen

oltied doen wat tander zeggen

en ineens ginj je op stroate

in tleven zie nooit te loate

om te doen wa juste is

en te zien wa got er mis

je burka was nie me terkennen

twas wel e bitje wennen

je was gekleed in a zwart rokstje

lik a schoon en deftig mokstje

a zwart bloesje en amaai santee

a schoane deftige dikoltee

me jen oar in krullen gefriseerd

 kwam je of geparadeerd

lik olle zefbewuste vrowen

verlost van klusters en van klowen

we gon lik moslim suffragetten

van voren in de moskee gon zitten.

EEN SCHAT VAN EEN VROUWTJE

 GING LEREN

“HOE GA IK PIKANT

UIT DE KLEREN”

ZE STRIPTE ZICH BLOOT

MAAR SCHAAMDE ZICH DOOD

EN KROOP IN EEN

BURKA MET VEREN

De zwerver

Hij leeft bij maanlicht in het duister

de sterrenhemel is zijn dak

met als gezel het windgefluister

aan huisje  tuintje heeft hij lak

In foto’s zoekt hij naar zijn lot

dat hij probeert aan zich te binden

Gans zijn leven zal hij zwerven tot

hij ooit zijn doel zal vinden

Orfeo achterna

DER BASS

DER MÄNNERCHOR KLINGT GUT IM OHR

WENN DER BASS DIE TÖNE SINGT

WIE EINE GLOCKE AN DEM TOR

SO WUNDERBAR DIE STIMME KLINGT

EIN ECHO WIE IM BERGENLAND

SO SETZT DER BRONZENE LAUT SICH FORT

ÜBERALL WO EINE GLOCKE STAND

VON EINEM BIS ZUM NÄCHSTEN ORT

ES KLINGEN TIEFE WARME KLÄNGE

MAN HÖRT EINE SCHÖNE MELODEI

ES SINGT UND KLINGELT EINE MENGE

MIT DEM MÄNNERCHOR DABEI

OUDERDOM

Af en toe een gewricht dat kraakt

een woord waar je niet meer uit geraakt

een naam die je vergeten bent

een gedicht dat je niet meer van buiten  kent

vormen samen met de grijze haren

het einde van de jonge jaren

De ouderdom is ingetreden

geen weg terug naar het verleden

de jeugd is definitief voorbij

niet te keren is het tij

de felle kleuren worden grijzer

men kent minder maar wordt wijzer

Maar zolang er hoop is is er leven

Zolang de handen nog niet beven

kan ik gedichten schrijven kan ik beelden maken

een hoek af hebben in vervoering raken

Een beetje gek zijn doet geen zeer

af en toe maar niet steeds weer

ZILVERWIT

De maan penseelt op jouw gezicht

dat wordt gegijzeld door de nacht

een zilverwit fluwelen licht

dat op het ochtendgloren wacht

Een duistere schaduw glijdt voorbij het zilverwit over je wang

Je duwt je zacht tegen mij aan en fluistert

echt ik ben niet bang

Het zilverwit komt langzaam weer

de schaduw is verdwenen

De angst verdwijnt de rust keert neer

Je trilt nog op je benen

Op hals en borsten en gezicht

wordt een kunstwerk aangemaakt

De maan penseelt zijn zilveren licht

Wat ben je mooi zo helemaal naakt

Ze is zo lief

Ze heeft twee lieve rare ogen

in een gezichtje vol en rond

twee wangen bol gebogen

en een  wiebelende kont

Praten kan ze honderduit

steeds over één verhaaltje

lachend flapt ze het er uit

in haar eigen gekke taaltje

Met armen en met benen

raakt ze op den dool

er is iets met haar genen

ze is zo lief ze is mongool

De schaduw van de nacht

Waar is de sneeuw van gisternacht

waar zijn de tranen van de liefde

waar de mateloze macht

waar is de leugen die mij griefde

De avond was  verwachtingsvol

de nacht een kille desillusie

de hoop werd gore platte lol

vriendschap kantelde in ruzie

Waar is het ongrijpbare licht

waar de schaduw van de nacht

waar is de maan op mijn gezicht

luister hoe het donker  lacht

De Naam van de Roos

“What's in a name?

that which we call a rose

.By any other name would smell as sweet.”

Haar geur zo delicaat zo broos

haar naam welluidend als een lied

Geef de roos een andere naam

dan blijft ze geuren niettemin

wellicht blijft rozengeur haar faam

maar ‘t lied  klinkt vals en zonder zin

Vluchtig proeft haar zwoele geur

beroert de lippen met de hand

maar haar eertijds roze kleur

is van het netvlies weggebrand

Weg is de naam   

 weg is de roem

de roos kan nu haar wonden likken

geknakt de stengel verslenst haar bloem

enkel de doornen blijven prikken

Dat heet dan gelukkig zijn

Geluk ligt in de kleine dingen

Een timbrado horen zingen

Een lammetje dat euforisch raakt

en gekke bokkensprongen maakt

een veulen dat uit zijn startblok schiet

als het een zonnestraaltje  ziet

Geluk ligt in het samen zijn

de zon die spiegelt in een beker wijn

de maan die schaars haar licht

in clair obscuur penseelt op het gezicht

van iemand waar je kan op bouwen

die je  blindelings mag vertrouwen

Geluk  dat kan je overkomen

of  onbereikbaar zijn in dromen

die je hopeloos doen verlangen

naar eeuwige sirenenzangen

naar sehnsucht  nach das heimliche

naar schmerzen und das weibliche

De vlinder

Hoe dartel fladdert en vlindert de vlinder

vleugelend wiekend mee met de wind

mee met de camper kent hij geen hinder

geen angst voor het  rijden net als een kind

Hij wenkt door de voorruit 
naar de chauffeur

knippert zijn ogen vertelt met zijn sprieten

lachend en blij 
zingt een lied in majeur

alles is blijheid ’t is alles genieten

Zo fladdert en dartelt en vlindert de vlinder

hij vleugelt wiekend mee met de wind

vliegt mee met de camper

 geen angst en

 geen hinder

niet bang voor het rijden

 net als een kind

Vakantiestrand

Fluweelzacht naakt ligt zij op ’t strand

en onder hete zon ontbrandt in mij de lust

 om naast haar gladde dijen neer te vlijen

De ogen dicht de mond iets open 
haar lippen vochtig

Het doet mij op een wonder hopen

Hitsig krijst een meeuw hoog in de lucht

Een briesje antwoordt met een zucht

waarop een donspluim spiraalt boven de zee

Hij voert verlangen met zich mee

Het briesje streelt haar lippen

het verlangen kust haar mond

de pluim aait gans haar naaktheid rond

De ogen zijn nu niet meer dicht

maar knipperen onder ’t felle zonnelicht weerkaatsend op het blonde strand

Haar gedachten zijn verbrand

verschroeid door het verlangen waarin haar lichaam zit gevangen

Fluweelzacht naakt ligt zij in ’t zand

met op haar dij mijn warme hand

Waar de zee de lucht ontmoet

’s Morgens

waar de zee de lucht ontmoet

kleurt als vloeibaar goud

oranjerood de zonnegloed

De lucht is koud

Uit zee verrijst blinkend zilverwit

dat dra verwordt tot gouden bol

de zon

Eén moment aan ’t water vast geklit

slaat ze nu op hol

Nog even en de gloed muteert

tot helder blauw azuur

die ‘t rood en goud gans op soupeert

weg  de gloed

weg is het vuur

Hoog in het blauw

pronkt een blanke schijf

Zij verwarmt de aarde

Zij verwarmt mijn lijf

EERWAARDE PASTOOR HAD EEN KATER

HIJ DEED TEVEEL WIJN IN ZIJN WATER

HIJ GING MET EEN SMOES

BIJ BUURVROUW HAAR POES

HAAR FRANK VIEL  PAS NEGEN MAAND LATER

Etalagegedicht

In de etalage lees ik een gedicht.

Kijk hoopvol naar een slanke vaas,

een mooie schaal,

en zacht belicht

een foto van je knap gezicht.

Een pop die spreken kan prijkt op de schouw.

Ze heeft een hoofd dat lijkt op jou.

Op tafel ligt een koekendoos waarop je foto

met in je haar een roos.

Een mannequin, ietwat verweerd,

is met jouw bruidsjurk gedrapeerd.

Ze draagt juwelen

schreeuwerig vals,

een spinnenweb kleeft rond haar hals .

De witte jurk kleurt geel en vaal

en rafelt gans uiteen,

de pop is kaal en heeft een barst

in ’t linker been.

Het gedicht met mooi begin,

ontaardt in woorden zonder zin,

in wartaal zonder einde noch begin.

Ik lees wat er niet staat

en weet niet hoe het verder gaat

Dit is niet echt, dit is een droom.
Het gedicht is een fantoom.

MEDITERANNEE-MEDTERAJA-MEDITERANU

DE OESTERS

Op een ziltig zeewierbed

liggen oesters geil gespreid

rondom met parelmoer bezet

tot het liefdesspel bereid

Schaamteloos wijd open

trillend in hun ledikant

wachten ze

en hopen op een grijperige hand

Minnaars drummen in het rond

met begeerte in hun blikken

Het kwijl loopt uit hun mond

het vocht dauwt op hun lippen

Een dozijn om te beginnen

aan dit Bourgondische festijn

Oesters moet men beminnen

met tussendoor een glaasje wijn

Posseïdon en zeemeerminnen

de parels uit de oceaan

glijden liefdevol naar binnen

om tot maagsap te vergaan

Hemel wordt gebeft door hel

in dit amoureuze avondmaal

Het culinaire zinnenspel

heeft de minnaars ruim voldaan

MEDITERANU(E) .....ZO NU EN DAN

DE PARADE VAN HET BLOOT

Buikje plat of spannend rond

mooi rechtop of doorgezakt

borsten voorwaarts strakke kont

alles naakt niets ingepakt

Alle soorten alle maten

atleten of een manke poot

allen houden we in de gaten

de parade van het bloot

Daar een dame met een piercing

iets dat blink daar onderaan

blijkt een ketting met een ring

die blinkend slingert bij het gaan

Trots als een gieter komt een heer

met op zijn mannelijkheid een ring

die op en neer gaat heen en weer

zin lid rechtop onder het ding

Kijk daar komt nog nooit gezien

tepels spannend recht vooruit

een rekbaar tuig vast aan een priem

trekt de borsten tot een tuit

Het houdt niet op ze blijven gaan

wit en bruin en soms wat rood

voorop ontbreekt een grote vaan

met “de parade van het bloot”

Een minnaarshand

Borsten puntig naar het blauw
 azuur

het haar gebonden met een kraal

haar lijf gebruind van zonnevuur strak gespannen

 glanzend kaal

vloeiend glooiend als het zand

en op haar buik een minnaarshand

De hand strijkt strelend heen en weer

Er loopt een rilling door haar maag die weet wat komt

want menig keer ging deze hand van hoog tot laag

Vingers roeren elke snaar tot onderhuids muziek ontstaat

Passioneel klinkt diep in haar  dwingend obstinaat de maat

Het ritme stuwt de spanning op

Muziek en klank gaan wild te keer

De bolero stijgt naar de top ebt weg

en keert nog feller weer

De klank verwordt tot wilde chaos

De vellen van de pauken scheuren

 Cello’s springen snaren los

en klanken monden uit in kleuren

Muziek en kleuren schreeuwen luidt

en deinen in de kosmos uit

HET ZWIJNENSTRAND

Nou moe

 wat is het daar een heel gedoe

op het strandje van de zwijnen

 bij de libertijnen

Al wat rustig ligt te bruinen

in de glooiing van de duinen

ontwaakt door een of andere hand

die zomaar opduikt uit het zand

Elkeen wordt naar wens beloond

voor de show die wordt vertoond

Toeschouwers krijgen het warm

en rukken zich een lamme arm

Cap d’ Agde

Ze liggen in hun blootje kris-kras door elkaar

wat is het daar een zootje per drie een solo of per paar

Libertijnen alle maten erg vaardig in het spel

van bezig zijn en laten nu eens traag en dan weer  snel

L’amour wordt er bedreven

in ’t Hollands Duits of Frans

wat dood scheen komt tot leven

een doetje wordt weer man

Ze blazen zachtjes op de fluit en strijken menig snaar

soms eens stil en dan weer luid

zo wordt ‘t orkestje gaar

Het zand wordt met een lapje zorgvuldig weggeveegd

af en toe neemt men een hapje

tot heel de inhoud is geleegd

Speeltjes zijn er overbodig zitten zo onder het zand

veel meer is er niet nodig dan twee lippen en een hand

Achteraf eens pootje baden om de hitte af te sproeien

tot men weer is opgeladen en terug kan verder stoeien

Zolang de zon blijft gloeien

kan het spektakel verder gaan

de bloempjes blijven bloeien de stengels blijven staan

Dit eros openlucht-theater is vrij voor alleman

voor doenders en voor gapers alles mag er alles kan

’s Avonds gloeit de zon nog rood

geen libertijn meer op het strand

’t was weer een overdaad aan bloot

het liep waarachtig uit de hand

Na de opwinding aan zee zijn ze niet aan slapen toe

de village speelt nu mee alles mag niets is taboe

Een sangria aan Port Natur

strategisch om het te aanschouwen

dit defilé vol avontuur

van bloot en opgedirkte vrouwen

Mini krijgt er tien op tien

van boven laag van onder hoog

verbazend wat we allemaal zien

wat een weelde voor het oog

Kort van stof alles te zien ringen piercings of een slot

hier een ketting daar een riem

niet te beschrijven al te zot

Een slavin op hoge hakken vergezeld van man met zweep

doet ons wat naar adem snakken
gans ’t terras is in haar greep

Getooid met kralen en met klitten

wijdbeens behangen met metaal

komt ze toch wel naast ons zitten

oh mijn god wat een verhaal

Ranke dijen zo wijd als kan manlief met zweep er tussen in

dit spel houdt iedereen  in de ban 
en dat is duidelijk naar haar zin

Een man met naaktkledij behangen 
blijft aan de grond genageld staan

van danig zinnelijk verlangen
 begint zijn klokkenspel te slaan

De zon gaat onder in de nacht

publiek en spelers gaan hun gang

wij gaan naar huis en slapen zacht

maar elders anders is’t gang bang

De zeemeermin

Het strand was rustig en sereen

tot plots een zeemeermin verscheen

Ze had een staartvin en geen benen

armen vingers maar geen tenen

Ze spoelde op het naaktstrand aan

liggend want ze kon niet staan

Al de blote zonaanbidders

voelden zich plots koene ridders

Ze stormden op de meermin toe

wat een tumult wat een gedoe

Oude mannen jonge knapen

stonden voor het ding te gapen

Ze staarden naar haar mooie vlechten

duwden trokken gingen vechten

drumden voor de eerste rij

iedereen wilde dichtbij

Plots kwam leven in de dame

“Heren niet allen tesamen

Ook een viswijf heeft haar rechten

Ik zal kiezen en beslechten

wie de ware minnaar is

krijgt het wijf

de rest de vis”

Les huitres

Elles se laissent ouvrir

les charmantes minettes

pour jouir

Elles se présentent mouillés

les mignonettes

comme des putins perverses

près d’etre consommées

les huitres toute ouverte 

De genderhype

Een vrouw is vrouw een man is man

’t gebeurt ook dat het anders kan

dan is een man misschien wel vrouw

of is een vrouw wat grof van bouw

Er zijn nog vele andere vormen

geslacht of sekse  kent geen normen

de seks verandert met het lijf

een man vandaag is morgen wijf

De genderhype rolt maar voort

het heeft zelfs invloed op het woord

dames heren kan niet meer

wie weet is dame wel een heer

Me too zit nu in de problemen

een hand die grijpt tussen de benen

een zachte druk tegen het lijf

komt ’t van een man of van een wijf.

Mooi gewelfd

Meid wat ben jij mooi gewelfd

Dat topje dekt maar voor de helft

de rondingen er onder

dat heerlijk welvend wonder

waar menig mannenogen

verwachtingsvol zijn ingevlogen

Twee heerlijkheden rondgebogen

onweerstaanbaar in de ogen

dansen zachtjes op en neer

wiebelen vrolijk heen en weer

De welving in het midden

verdient de hemel zonder bidden

A la plage

A la plage tout perdu

j’ai vue une jolie femme nue

Elle me criait au secours

c’etait a six heure ce jour

J’ ai preté ma mouchoire

pour cacher un peu sa gloire

Elle l’ a jeter dans l’eau

ne voulait pas cacher sa peau

Alors elle m’a donné sa belle figure

que j’ai sculpté dans une sculpture

Zomermeisjes

De zon plakt zweterig en fel

Meisjes lopen schaars gekleed

het hemdje drijfnat aan hun vel

het is dan ook behoorlijk heet

De lucht voelt klam als saunazweet

In een jeansshort kort en strak

hebben meisjes lange benen

 Nu hun rokje is verdwenen

zijn ze meer op hun gemak

Bloesje open met een knoop

laat iets zien verwacht een hoop

Fout gedacht want niet te koop

Telkenjare keer op  keer

verlang ik zomermeisjesweer

KLEI
niet gebakken

gedroogd,verhard, geverfd